Voor wie het niet heeft opgemerkt: gisteren liepen we één dag achter met het bijwerken van het blog. We hebben het namelijk geplaatst toen we al in Nelson waren en dat hebben we niet vermeld. Vandaag daarom een blog over beide dagen, want hier is het inmiddels avond en we hebben weer een volle dag achter de rug!

Na ons avontuur met de walvissen hebben we niets meer uitgevoerd en zijn die avond vroeg en voldaan naar bed gegaan met de wekker ingesteld op de bus voor de volgende morgen. Die nacht zijn we twee keer wakker geworden. De eerste keer was van de wind, die zo vreselijk tekeer ging rondom het huisje dat de muren ervan kraakten. De tweede keer was het van de regen die als een stortbui uit de hemel kwam. Desondanks was het een goede nacht, maar de volgende ochtend was het wel even uitkijken op de veranda met naar beneden lopen.

Overal langs de weg staan tentjes met koffie en thee; we zijn er nu in ieder stadje minstens een tegen gekomen en ook de locals maken er veel gebruik van. Die ochtend, voor de bus kwam, hebben ook wij een aankoop gedaan, maar de smaak was matig maar het ziet er heel netjes uit!

De reis in de bus begon meteen goed met een goedemorgen van de chauffeur en of wij wellicht niet naar de zeehondjeskolonie wilden? Op 20 minuten afstand van Kaikoura zit een kreekje bij een waterval waar jonge fur seals wachten tot moeder hen eten komt brengen. Het kreekje in een heel stuk het bos in en ligt heel beschut, maar is een heel mooi stekje voor de beestjes en een geweldig plekje om als mens de beestjes te aanschouwen. Ze tuimelen, springen, draaien en zwemmen als een kluwen door elkaar heen; tellen is onmogelijk, maar het is schitterend om te zien – en we hebben er foto’s van, dus voel je vrij! -.

Picton is niet zo groot als stadje. Het belangrijkste is, dat dit de plek is waar de ferry aankomt, die de verbinding vormt tussen het Noorder- en Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Een aantal mensen gingen er nu al af, wij gingen echter zuidwaards om op een later punt in onze reis naar Picton terug te keren. Onze stop was Nelson, stadje aan de westrand vlakbij het Abel Tasman National Park. Het is wat je dichtbij noemt: minstens een uur met de auto voor je in het Park bent, maar het is de moeite waard!

De avond in Nelson hebben we doorgebracht met een wandelingetje door de stad voordat het donker werd. In het hart zitten twee lange, toffe winkelstraten en meer naar de rand toe heb je parkjes, kerkjes en hier en daar een monument.

Hier in Nelson zitten we in een oud hotel/pub/bierproeverij dat onlangs nog gerenoveerd is. Het ziet er leuk uit en ze hebben speciale aanbiedingen voor de backpackers. Gisterenavond hebben we er heerlijk gegeten met hoofdgerecht én toetje voor $15 per persoon. Dit is omgerekend zo’n €8 en dan heb je ook wel echt iets goeds op je bord!

Maar na een nacht slapen werd het weer ochtend en wij hadden de hele dag vol gepland met een tripje! Om 7.40 kwam de bus richting het National Park ons ophalen; om een uur of half 10 waren we er en konden we onze instructeur voor het kajakken ontmoeten. Waterdichte jas aan, elastisch kajakshort, reddingsvest en een kort ritje later stonden we aan zee met de peddels in de hand over het water uit te kijken. Enkele kilometers van het eindpunt waren we met een taxiboot gedropt en konden we aan de tocht terug beginnen. Gelukkig was daar ook nog de instructeur!

De natuur om je heen is geweldig. Hoge kliffen die direct oprijzen uit zee, volledig bedekt met allerlei kleuren groen van bomen en struiken. Boven je hoofd fluiten verscheidene vogels en het zonnetje schijnt je in de rug terwijl je langs de kust peddelt. Collum, onze gids, kon ons veel vertellen over de eilanden om ons heen, de vogels en de rest van het wildlife. Heel tof om te horen en nog leuker om allemaal te zien! En zelfs hier zaten een paar kleine zeehondenkolonies, die Collum ons met alle plezier heeft laten zien.

Er waren naast Collum en ons bescheiden zelf nog twee anderen in de groep, die we eerder slechts gezien hebben op de Whalewatch in Kaikoura. Gelukkig wisten Jasper en Rachel elkaar te herkennen, want in alle eerlijkheid had ik geen idee dat we ze überhaupt tegen waren gekomen. De dag vloog werkelijk om met alle dingen die te zien waren en in de middag hadden we lunch op een strandje met thee, koffie, chocolademelk, muffins, koekjes, versbelegde broodjes en zandvliegen. Van alle vliegende krengetjes op de wereld – en dat zijn er nogal wat – hebben deze zich in een klap richting de top van mijn lijstje weten te bombarderen. Nasty little bloodsuckers.

Het stuk na de lunch was iets lastiger; de armen verzuren, je pols gaat zeer doen en dat randje waar je de hele tijd met je rug tegenaan stoot begint toch wel héél vervelend te worden. Tot overmaat van ramp gaat je elastische doek lekken en wordt je broek helemaal nat. Dit valt onderweg nogal mee, maar tegen het einde van de dag met het uitstappen uit de boot in het zand, het terugrijden in het busje en het opbergen van de kano’s, wordt het vreselijk koud en irritant.

Buiten dat was het een dag met zonnig weer en een zonnig humeur voor mij! En voor Jappie het eerste en het tweede zonder de onderbreking. Er stond ons tenslotte niets te doen dan wachten op de bus, maar we hadden niet het minste idee wanneer die zou verschijnen. De helden van de dag zijn daarom Dan en Rachel, die ons een lift in hun huurauto naar Nelson terug hebben gegeven. Het was echt heel gezellig en veel fijner thuiskomen dan in een bus.

So, dear Dan and Rachel, you might not get to read this, but: Cheers!

En daar eindigt het weer voor vandaag. Morgen is ook voor ons nog een raadsel, want we hebben nog geen idee wat we willen doen, maar gelukkig hebben we alle tijd om dat morgen lekker te bezien!

Voor iedereen nog een berichtje: we hebben inmiddels een hoop foto’s op de site gezet en we gaan binnenkort de eerste albums verwijderen om meer ruimte voor nieuwe foto’s te creëren. Bekijk ze dus nog snel even en geef commentaar op de dingen die je leuk vindt! Mijn fotograaf heeft zijn best gedaan op de foto’s en ik moet zeggen dat hij mooie plaatjes heeft gemaakt!

Fijne dag voor iedereen die daar nu mee bezig is, wij gaan lekker slapen!